Hallo allemaal,

Olyotya? ("Hoe gaat het" in het Luganda). Hier gaat het allemaal goed (ndibulungi = I'm fine). Zoals jullie al zien heb ik al wat woordjes Luganda (de lokale taal) geleerd van een aantal jongens op het project. Maandag heb ik alleen de introductie gehad op het project en heb ik verder nog niet echt iets gedaan, dus dinsdag was mijn eerste echte werkdag.

Het project heet Agape ministries en heeft als missie om jongens die op straat wonen, omdat ze thuis weggegaan zijn, weer met hun families te herenigen. Er kunnen veel verschillende redenen zijn waarom de kinderen weggegaan zijn van huis of op een andere manier op straat terecht gekomen zijn. Het project gaat geregeld op outreaches, waarbij jongens op straat aangesproken worden en als ze dan willen, kunnen ze terecht bij het drop in center. Daar komen de jongens in de ochtend, krijgen ze ontbijt en lessen (voornamelijk Engels en rekenen), wordt er wat aan sport en spel gedaan en eindigen ze met lunch. Rond een uur of 2 gaan ze dan weer terug de straat op. De jongens die een goede inzet tonen, kunnen toegelaten worden tot de boys home, waar ze dan echt wonen. Ook daar krijgen ze lessen en wordt er veel aan sport en spel gedaan. Gedurende de dag wordt op beide locaties gewerkt aan de ontwikkeling van de kinderen en er wordt contact gezocht met de familie, waardoor ze uiteindelijk weer terug kunnen naar hun familie.

Dinsdag ben ik heel de dag op de boys home geweest, zodat ik ook een indruk had van hoe de ochtend daar gaat. Woensdag en vandaag ben ik 's ochtends naar het drop in center geweest en dan rond 1 uur/half 2 door naar de boys home. De weg naar het project ging in het begin nog niet zo soepel. Al zeg je 3x duidelijk waar je heen en check je nog 3x of de boda driver weet waar het is, dan nog wordt je gerust heel ergens anders afgezet worden. De eerste keer heb ik dus ruim een uur gedaan over een ritje van een kwartiertje. Ook de terugweg was enigszins lastig. Dit komt voornamelijk omdat lang niet alle straten een straatnaam hebben en dat ze huisnummers al helemaal niet kennen. En als je dat hier zo ziet, kun je je goed voorstellen dat niet elk zandpaadje een naam krijgt. Maar handig is anders. Vandaag was de eerste keer dat ik in één keer bij het drop in center afgezet werd en ook in één keer bij de boys home en weer terug thuis. Voor de heenweg had ik met de boda driver van gisteren afgesproken dat hij mij vandaag ook weg zou brengen. Als het goed is, is hij er morgen ook weer als privé chauffeur haha!

De lessen op beide locaties had ik heel anders verwacht. Het stelt niet heel veel voor. Op de boys home heb ik 2 jongens 1 op 1 Engels les gegeven, terwijl de lerares de rest wat probeerde te leren, maar voor mijn gevoel werd er niet zoveel gedaan. Gisteren op het drop in center was in het begin alleen de kok aanwezig. De leraar moest naar een meeting en de lerares was ziek, dus werd er vervanging geregeld vanuit de organisatie. Totdat zij er was hebben we een potje gevoetbald. Zij kende de kinderen ook niet echt, dus begonnen we met een introductie, wat kletsen (want zij praatte natuurlijk wel Luganda en vertaalde af en toe wat voor mij) en daarna zingen en dansen. Vandaag heb ik gekeken bij een les Engels, maar na 10 minuten was de lerares al weer weg, terwijl de kinderen bezig waren met de opdrachten. Na een ruime pauze heb ik zelf een les rekenen gegeven, omdat de lerares moest gaan. We hebben wat herhaalt over vermenigvuldigen en dat ging best goed. Het niveau is niet zo hoog en ook erg verschillend per kind, dus dat maakt het soms wel wat lastiger, maar de lessen stellen niet veel voor. De lerares had ook niet zoveel overwicht, de leraar gaf een veel meer gestructureerde les, dus daar zit ook veel verschil in.

Verder ben je behoorlijk vrij om activiteiten te organiseren voor de jongens, vooral ook 's middags in het boys home. Omdat ik pas net kom kijken, heb ik de eerste dagen vooral wat geobserveerd. Zo heb ik meegedaan met een potje voetbal, basketbal en met tekenen en kleuren. De jongens van het boys home heb ik gisteren lummeltje geleerd en dat wilden ze vandaag weer doen, dus dat is goed bevallen! De kleinste jongen in het boys home is nog maar een jaar of 3 of 4 en daar heb ik ook al wat mee gespeeld. Verder lopen er geregeld kleine kinderen van de werknemers rond, dus dat is een leuke afwisseling met de wat oudere jongens. Binnenkort wil ik eigenlijk kijken of ik simpele natuurkunde/scheikunde experimenten kan doen en uit kan leggen, maar daarvoor moet het niet te moeilijk zijn. Misschien morgen kijken hoe er gereageerd wordt op het zwaaien met een emmer water, zodat het water er niet uit valt ook al gaat het over de kop.

Ondertussen kennen de meeste jongens mijn naam ook al, ook al vinden ze Judith wel moeilijk om uit te spreken. Vaak wordt het Julliet, maar dat maakt me nog niet zoveel uit. Als ze je naam nog niet weten, wordt je vaak "Mzungu" (blanke) genoemd. Ze vinden blanken hier echt fascinerend, dus zodra je ergens bent (vooral in dorpjes) komen er vooral veel kinderen kijken die je dan mzungu noemen. Ik lunch mee op het project en de lunch bestaat uit pocho (maïsprutje) en bonen met wat groenten. Soms hebben ze ook rijst in plaats van pocho (wat ik niet zo erg vind ), maar verder is er weinig tot geen variatie. Maar voor de jongens geldt (vooral bij de drop in) dat ze in ieder geval eten hebben.

Dinsdag zijn we 's avonds nog naar een bar geweest waar je kon salsadansen, dus hebben we ons daaraan gewaagd! Er werden een aantal verschillende dansen gedaan, die we allemaal een beetje halvebak geleerd hebben. Verder vooral veel gekletst, lekker wat gedronken en dus een poging tot dansen gedaan. Gisteren zijn we met iedereen van de organisatie een hapje gaan eten bij een Indisch restaurant en daarna nog een toetje gehaald bij de patisserie Ik had al sinds zaterdag geen toetje meer op, dus daar was ik echt aan toe! Heb meteen ook wat yoghurt gehaald in de winkel.

Morgen nog een dagje op het project en dan zaterdag en zondag op paardrijsafari! Jullie kunnen je vast wel voorstellen hoeveel zin ik daarin heb Ik laat jullie na het weekend weer weten hoe dat was!

Fijne avond allemaal!

Welaba (Tot ziens) en groetjes!!