Goedemorgen allemaal,

Leuk dat jullie dit lezen! Ik ben nu ruim 2 dagen in Oeganda en heb al veel gezien en gedaan, dus het leek me leuk om jullie daarover op de hoogte te stellen. De vliegreis was niet zo spannend, alles liep volgens schema, dus daar is niet zo gek veel over te vertellen. Ik werd op het vliegveld in Entebbe opgehaald door Mozes en ongeveer 3 kwartier later kwamen we aan bij het vrijwilligershuis. Onderweg viel me vooral op hoe druk het nog was in de stad zo diep in de nacht. In het huis werd ik meteen hartelijk welkom geheten door de andere meiden en ook de rest van het weekend was iedereen super aardig en gezellig.

Zaterdagochtend ben ik met mijn coördinator Eva downtown gegaan. Daar hebben we voor het eerst gepind en een sim-kaart aangeschaft, daarnaast heeft ze ons de supermarkt nog laten zien. Vervolgens ben ik met de 3 andere nieuwkomers een hapje gaan eten bij restaurant Java. Een vertrouwde sandwich BBQ-chicken en super lekkere frietjes!. Naar de stad en naar de projecten gaan we met de boda-boda: een soort brommer taxi's. Dit omdat het verkeer in Kampala heel hectisch en druk is en je er met een brommer makkelijk tussendoor kunt. Daarna heb ik zelf de boda-boda weer terug naar het huis gepakt, wat nog even zoeken was haha. Maar na een paar minuten hadden we het toch gevonden en was ik weer veilig terug. Daar heeft Eva me nog een paar dingen laten zien die van belang zijn de komende weken. Het was ondertussen al een uur of 3 en heb ik even mijn spullen netjes opgeruimd en met een aantal anderen gekletst. Rond 19 uur was het eten klaar en hebben we met z'n allen een hapje gegeten en gekletst. Daarna heb ik samen met Kim en Antje een spel gedaan en ben daarna naar bed gegaan.

Ik moest er zondag namelijk erg vroeg uit, omdat ik om half 7 de bus moest hebben. Nog in het donker heb ik om 6.15 een boda-boda gepakt naar het opstappunt en een paar minuten later dan gepland reden we richting Jinja. Onderweg werden er nog een aantal mensen opgepikt en uiteindelijk waren we rond 9 uur in Jinja. Ik werd opgehaald om naar de goede accommodatie te gaan en daar heb ik omgekleed en zijn we vrijwel direct begonnen met het kajakken. Na amper 5 minuten in het water kwam onze instructeur met de eerste opdracht: "we're going to make ourselfs wet". Je zit met een soort rok vast aan je kajak, zodat er zo min mogelijk water in de kajak kan komen. We moesten nu de kajak om laten slaan, 5 seconde wachten en dan loskomen uit de kajak. Deze oefening was ervoor bedoelt dat je niet in paniek raakt. De eerste keer was best heftig, maar het gaf wel een kick dat het gelukt was! De tweede keer is te zien op het eerste filmpje! Vervolgens hebben we nog veel verschillende oefeningen gedaan, om een beetje handig te worden met de kajak.

Na een intensieve ochtend hadden we een lekkere lunch en een welverdiende pauze. Tijdens onze pauze werden de kajaks en alle andere benodigdheden op/in een busje geladen en na ongeveer een half uur zijn we naar het opstappunt op de Nijl vertrokken. We hebben een tocht gemaakt van ongeveer 9 kilometer. Er waren best een aantal stroomversnellingen in dit gebied en daar was het flink peddelen om recht te blijven. Tussen deze stroomversnellingen dobberden we rustig over het water. Tijdens 2 stroomversnellingen hield ik mijn kajak niet helemaal recht, waardoor ik ook in de Nijl gezwommen heb   In de andere versnellingen gaf het echt een gaaf gevoel dat je er gewoon doorheen komt! Van een van de stroomversnellingen heb ik ook een filmpje geüpload. Verder heb ik vooral echt genoten van de natuur rondom de Nijl en veel gekletst met de begeleiders en de andere deelnemer. Aan het eind van onze route werden we weer opgehaald met het busje en hebben we lekker wat gedronken. 

Om terug te gaan naar het  kamp moesten we een flink stuk door het bos en door dorpjes rijden, dus we kregen er een gratis tripje bij! Aan de rand van de Nijl was het erg druk met vooral vrouwen en kinderen die aan het spelen/zwemmen waren, maar ook hun kleding aan het wassen waren. Verder kwam je overal in het bos Oegandezen tegen en vooral ook veel koeien en geitjes. De wegen waren erg slecht in dit gebied, het waren allemaal hobbelige zandpaden. We zijn nog langs een mooie school gekomen (die nu leeg was omdat het zondag was natuurlijk), langs een waterput en langs een iets groter dorpje. In dit dorpje zaten heel veel kleine winkeltjes en ook werd er op een groot grasveld gevoetbald, met flink wat publiek eromheen. Opvallend overal in Oeganda (tot nu toe), is dat de mensen niet veel binnen zitten. Ze zijn onderweg, bij de beesten of gewoon buiten aan het spelen/rusten. Ze hebben hier geen tuinen zoals bij ons, dus iedereen ziet letterlijk alles wat je doet. Er zat veel verschil in huizen, er waren echt hele primitieve hutjes, maar ook best mooie stenen huisjes. Ons eigen huis is erg mooi en ruim. We hebben een ruime woon- en eetkamer, een prima keuken, 2 badkamers, 4 slaapkamers (in totaal kunnen er 16 personen zitten) en zelfs een wasmachine!

Terug gekomen in het kamp heb ik gedoucht en heb ik op mijn taxichauffeur Charlie gewacht. Ondertussen nog een paar mooie foto's van de Nijl genomen. Rond 18 uur werd ik opgehaald door Charlie en kon de terugreis naar Kampala beginnen. Het was echt heel druk, dus het duurde behoorlijk lang. Ondertussen heb ik met Charlie gepraat over van alles en nog wat. Hij was helemaal gefascineerd door de melkrobot waarover ik vertelde en super enthousiast over de paarden. Hij vertelde ook veel over de omgeving, wat we zagen en wat de gebruiken waren. Het verkeer was echt heel chaotisch, er zijn sporadisch wel stoplichten, maar ook daar geldt het recht van de sterkste. Rond 21 uur was ik pas weer terug bij het huis en was ik behoorlijk kapot. De andere meiden hadden heel lief wat eten achterhouden en ondertussen heb ik geskypt met Bart en ons pap en mam, fijn om ze weer even te zien en alles te vertellen! Verder heb ik hier ook mobiel internet, dus ik kan ze sowieso wel goed op de hoogte houden. Na het skypen heb ik nog even gekletst met de andere meiden en ben ik daarna vrij snel naar bed gegaan. 

Eva is nu Rebecca aan het introduceren op haar project, dat een stukje buiten Kampala ligt en als ze daar van terug komt, ben ik aan de beurt. Mijn project is niet al te ver van hier begreep ik en verder ga ik het allemaal meemaken vanmiddag!!

Hopelijk vonden jullie het leuk om iets te lezen van mijn eerste ervaringen hier in Oeganda! Ik zal jullie goed op de hoogte houden!

Groetjes Judith